อยากจะไปที่ไหนที่ไกล ถึงสุดขอบฟ้า
ไม่ต้องคิดถึงวันเวลา
ไม่ว่านานเท่าไหร่ จะไม่คิดถึง
สิ่งที่คอยทุ่มเททุกวันคือภาพลวงตา
ที่สะท้อนให้มันกลับมา
แต่กำลังกายอยู่ไกลแสนไกล
อยากลืมวันวาน
ด้วยความงดงาม
ที่เป็นหนทาง
อยากจะไปก็ไป
แต่มันไปไม่ได้
อยากเอาแรงบันดาลข้างใน
เป็นภูเขาไฟ
ไม่เหน็บหนาวเพราะไม่มีใคร
หลับตาต่อไปไม่อยากนึกถึง
โลกที่อยู่ข้างในของเรา
เราปิดมันไหม
แต่สุดท้ายนํ้าตาก็ไหล
แต่จะไปให้ไกลแต่มันต้องรอ
อยากลืมวันวาน
สู่ความงดงาม
แต่เป็นนิทาน
ค่อยลืมเรื่องราว
เฮ้ยเพื่อน
ลาก่อน
อยากจะบอกว่า
เฮ้ยเพื่อน
ขอลาก่อน
พ้นเรื่อง
มันไปก่อน
อยากจะบอกว่ารัก
อยากจะบอกว่ารัก
แต่ไม่พร้อม
แต่ไม่พร้อม
ณะสุดท้าย
ไปให้สุดขอบฟ้า
ไปให้สุดขอบฟ้า
ลาก่อน
ทุกฯสิ่งที่งดงาม
เอาไปก่อน
