ผู้สาวบ้านโพนใจหม่นจนหลั่งน้ำตา
อุตส่าห์ต่ำผ้าแพรวา ไว้ต้อนย่ามื้อเฮากินดอง
ลายคั้นลายล่วง เกาะเป็นบ่วงฝากแฟนอิน้อง
ได้ข่าวอ้ายหลอยไปกินดอง กับสาวบ้านต้องเมืองธาตุพนม
ผู้สาวบ้านโพนใจหล่ม ย้อนหลงลมปากคนเว้าตั๋ว...
โอ่เด้........ น้องนี้เสียใจหลาย ย้อนว่าชายนี้มาหลวง
สาวบ้านโพนคำม่วง อ้ายสิบ่ออนซอน อีหลีบ้อ...
หรือผ้าแพรวาของน้องเป็นหมั้นไปแล้ว
บ่เห็นป่องแปวอ้ายนั้นสิโผล่คืนมา
ฮอดบุญบั้งไฟบ้านโพนบุญลือบุญส่า
บ่เห็นฮอดหน้าอ้ายมายามน้องคือเก่า..
อดีตสองเฮาบ่เศร้ามีสุขอยู่เรื่อย
สายลมพัดเฉื่อยเรื่อยผ่านด้วยกาลเวลา
ทำให้ใจคนเปลี่ยนแปลงไปได้ทุกครา
ตั๋วเฮ็ดหยังหว่าถ้าบ่ฮักกันจริงจริง......
(ลำ).ผีสิงอ้ายหรือโดนคุณไสยใจเจ้าจั่งเปลี่ยน
ผีสิงอ้ายหรือโดนคุณไสยใจเจ้าจั่งเปลี่ยน
ไหลเลี่ยนขึ้นหน้าพอปานฟ้าล่วงบน....
คนเอ๋ยคน บ่มีฮอดความจริงใจ
เสียแฮงน้องต่ำผ้าไหมเอาไว้ไปต้อนแม่ย่า
เร่งเหยียบหูกน้อยนิ้วก้อยเกาะลายล้ำค่า
ฟ้าวต่ำกะด้อย้านบ่ทันงานวิวาร์
สิสุดหูกแล้วพัดลา ผ้าแพรวาน้ำตาย้อยใส่...
(ลำภูไท)......โอ้ยน้อ ....ละบ่าวผู้ใครเอ้ย
ชายเอ่ย คำเดียวบ่สั่งน้อง เจ้าครองคู่ผู้ใหม่
ส่างมาป๋าน้องไว้ ส่างมาป๋าน้องไว้ ไลถิ่มบ่กล่าวจา
ให้โชคดีเด้อจ้า แต่งไปให้อบอุ่น
บุญน้องมีส่ำได้เว้า บุญน้องมีส่ำได้เว้า
นอนเฝ้าสำมดแดง อ้ายเอ้ย..... เจ้าเอย เจ้าเอย
(ลำ).. แพรวานิลาใจลาสิ้น แพรวาลาใจลาสิ้น
สาวกาฬสินธุ์นั่งไห้วอนว่อน วอนว่อนละว่อนว่อน
ว่อนว่อน วอนว่อนละว่อนว่อน ว่อนว่อน
อ้ายบ่ย้อนคืนมาแล้วตี้ คันหนีน้องบ่สั่งลา
ผ้าแพรวาลารักใจม่น ผู้สาวบ้านโพนอกหักแล้ว
ผู้สาวบ้านโพนอกหักแล้ว .....
