คาดสิได้ บินมาคือนกเจ่า
คาดสิเป็นแฟนเขา เว้าจั่งได๋กะบ่อ่วย
เหมิดบุญแล้ว ใจตกฮอดหว่างคราวซวย
สู้เพิ่นผู้งามผู้สวยสวย จั่งได๋กะเจ็บเหมิดปี....
** ดีแล้วอ้าย ให้ไปสา อย่ามาห่วง
ถึงน้องสิเจ็บจนป่วง บ่ต้องห่วงดอกยาพี่
ประสาคนบ่แม่น คบเป็นแฟนบ่ได้ดี
หลีกทางให้ว่าที่ ตัวจริง ในใจของอ้าย....
****ให้เขาสานต่อ สาคำว่าพ่อของลูก
น้องมันเจ็บจนจุก อุกอั่งมโนหมาย
บ่ได้สมหวังดอก ผลาน้อง มันบ่หลาย
แค่ได้มาฮักอ้าย.. ผู้ได้...ผัดแม่นเขา....
ได้แต่เว้า ปลอบใจเศร้า อย่าหม่นหมอง
เฮาบ่แม่นนคู่ครอง ที่เพิ่นหมายปองมาแต่เค้า
จบลงแล้ว นิยายฮักของสองเฮา
เขากินดอง น้องกินเหล้า...หมายลืมเจ้า..แฟน...ของเพิ่น
ซ้ำ****/****
น้องมันแค่ส่วนเกิน ผู้ได้ผัดแม่นเขา
