เด็กสาวบ้านนอก
ถ่อเรือชีวิตออกจากนา
บ่ฮู้ว่าลมแห่งโชคชะตา
สิพัดสิพาไปจั่งได่น้อ
จากนาลาถิ่น
ก้มกราบลงดินกราบลาแม่พ่อ
หยิบดินใส่หัวแล้วก้าวต่อ
ผ่าน ตม.โบกมืออาลัย
ยากเย็ญแสนเข็ญ
ชีวิตลำเค็ญ
คนพเนจร
สู่กรุงเทพมหานคร
เวทีสู้อยู่กลางเมืองไทย
สาวลาวตัวน้อยตะพัดตะพลอย
จากบ้านมาไกล
หวังแค่เงินสักก้อนกลับไป
ให้คนทางบ้านอยู่ดีกินดี
อยู่ในความฝัน
มีบ้านงามๆ หนึ่งหลัง
รถจักรหนึ่งคันเติมหวัง
ให้แม่พ่อเพิ่นพอได้ขี่
เหนื่อยยากบ่ท้อ
เพื่อวันรอต้องทำให้ดี
มีแอบร้องไห้
เมื่อเจ้านายด่าซ้ำย่ำยี
แต่ยังเป็นลูกจ้างที่ดี
เพื่อรอหอบฝันคืนเมือบ้านเฮา
สาวลาวคนนี้
จะสู้ภักดีกับคนข้างหลัง
ลำบากส่ำได๋กะตามส่าง
ทุกสิ่งที่หวังต้องบ่ศูนย์เปล่า
หากคือฝันไว้
บ่โดนคงได้คืนเมือบ้านเฮา
บอกกับใจสู้เด้อสาวลาว
ให้สมหอบเอาฝันข้ามโขงมา
อยู่ในความฝัน
มีบ้านงามๆ หนึ่งหลัง
รถจักรหนึ่งคันเติมหวัง
ให้แม่พ่อเพิ่นพอได้ขี่
เหนื่อยยากบ่ท้อ
เพื่อวันรอต้องทำให้ดี
มีแอบร้องไห้
เมื่อเจ้านายด่าซ้ำย่ำยี
แต่ยังเป็นลูกจ้างที่ดี
เพื่อรอหอบฝันคืนเมือบ้านเฮา
สาวลาวคนนี้
จะสู้ภักดีกับคนข้างหลัง
ลำบากส่ำได๋กะตามส่าง
ทุกสิ่งที่หวังต้องบ่ศูนย์เปล่า
หากคือฝันไว้
บ่โดนคงได้คืนเมือบ้านเฮา
บอกกับใจสู้เด้อสาวลาว
ให้สมหอบเอาฝันข้ามโขงมา
