คิดไปเองผู้เดียว ทั้งที่เขานั้นบ่เคยเหลียว เฮาเลย
หลงไปว่าเขาฮัก เพ้อว่าเขามีใจให้เสย มึงบ้าบ่
คิดฮอดเขาแฮงหลาย
ฮักสิเป็นสิตาย คือเป็นป่วงแท้น้อ
เขาบ่เคยเอ่ย คำว่าฮักจักเถื่อ
*เอาหูทวนลม บ่สนบ่ฟังคำไผ
ตั๋วใจไปเสียน้ำตา คิดว่าเขาฮักแล้วเป็นจั่งได้อีบ้า ฮู้กะฮู้อยู่ว่า จั่งใด๋กะเจ็บ
**ตากะบ่ได้บอด มึงเบิ่งบ่ออกติว่าเขาบ่ฮัก
สมองกะบ่ได้เสื่อม คือบ่ฮู้จักเจียมใจไว้เจ็บแหน่
หูกะบ่ได้หนวก ยามเขาเตือนกะฟังแหน่แหมะ
ซั่วดักดานคักแท้ โง่บ่มีไผ๋หลื่น
