ผ่านไปกี่ฤดูกาล น้ำตาของฟ้า ชโลมที่ฉัน
และบางคืนที่เหน็บหนาว จนใจขาด
ถูกทอดทิ้ง สะบักบะบอม จากคนคนนึง
ที่เขาคงไม่ใส่ใจ เท่าฉันคนนี้ที่ยังฝังใจ
*แล้วนี่ฉันต้องรออีกนานเท่าไหร่
ให้เวลาเปลี่ยนผันไป ทรมาณ และอยากให้เธอรู้
**มีหนึ่งคนที่ยังรอเธออยู่ตรงนี้
ใจแม้นานเท่าไรก็ยังไม่ย่อยสลายไป
เศษใจที่เธอทิ้งมัน หล่นหายไปตามเวลา
ฉันก็ยังคงรอ เธอกลับมาหา หา
เวลาผ่านไปเนิ่นนาน เจ้าใจยังรอ
ใจไม่เปลี่ยนผันแปร แม้กาลเวลาจะพรากไป
ยังรอเพียงแค่เธอ เธอผู้เคยทิ้งมัน
แม้เนิ่นนานเท่าไหร่ รอได้เสมอ
