อ้ายบ่าวอีสาน เป็นแรงงานพลัดถิ่น
อาศัยทำกิน ในแดนดินล้านนา
เหมือนบุญหนุนนำ ให้เจอสาวงามขายผ้า
แค่เพียงได้พบหน้า เหมือนเคยรู้จักเจ้ามาเนิ่นนาน
เจ้าส่งยิ้มหวาน เชิญเข้าร้าน ดูสินค้า
เอื้อนเอ่ยวาจา เป็นภาษาพื้นบ้าน
อ้ายเลือกดูผ้า ถามราคากับเจ้าอยู่นาน
ได้ฟังคำเมืองหวานๆ บ่าวไทบ้านคืออ้ายสะออน
อ้ายบ่าวอีสาน หลงฮักผู้สาวล้านนา
ดอกกาสะลองคำล้ำค่า เบ่งบานตรงหน้าน่าดมดอม
สะล้อซอซึง บรรเลงเพลงซึ้ง เมื่อเจองามงอน
หัวใจของอ้ายเว้าวอน บ่อยากจากจรแดนดินถิ่นนี้
เจ้าเมืองล้านนา ลูกขอบูชา อธิษฐาน
ขอเป็นลูกในบ้าน เป็นหว่านในสวนเมืองนี้
ขอมอบหัวใจกับความฮักแท้ที่ลูกมี
ให้กาสะลองคำคนนี้ หวังว่าเฮาคงมีบุญร่วมกัน
