น้องเอยชาตินี้ฮักเฮามีกรรมเหมือนโลกบ่ยุติธรรม
ฮักแล้วต้องช้ำบ่สมฤดี
เหมือนกามนิตที่ฮักกับวาสิฏฐี
เหมือนเรวัตตะลีลาวดี
เหมือนท้าวภังคีหลงฮักนางไอ่
ฮักแล้วแต่ต้องมีอันเลิกร้าง
มีอุปสรรคมากั้นกลาง
พาให้เหินห่างมีอันเป็นไป
บ่สุขบ่สมฮักแล้วต้องขมขื่นใจ
ทั้งๆที่น้องนั่นฮักอ้าย
อ้ายกะฮักน้องหมายปองมื้อแต่ง
โอ้หนอ โอ้หนอ โอ้หนอ
แม่นกรรมหยังน้อแต่ชาติก่อนกี้
มาพรากเอาน้องนั่นจากหนี
ฮักอยู่ดีๆกลับมีคนแย่ง
หรือย้อนองค์แถน
หรือย้อนสายแนนเผิ่นนั้นแต้มแต่ง
หรือสรวงสวรรค์เผิ่นกลั่นแกล้ง
พอฮอดมื้อแต่งแล้วน้องเลือกเขา
สุดท้ายแล้วอ้ายนี่ต้องผิดหวัง
หัวใจต้องเป๋เพพัง
ทนทุกข์อุกอั่งอยู่กับความเหงา
เหมือนขวัญกับเรียม
ขูลูอั้วเคี่ยมแท้หนอฮักเฮา
เหมือนท้าวบาเจียงนางมะโลงเรื่องเก่า
นิทานเรื่องเศร้าฮักเฮาเลยฮ้าง
