เมื่อฮักของเฮาสุดทาง ปานเรือฮ้างค้างอยู่เทิงฝั่ง
เจ็บอ้ายเจ็บจนน้ำตาหลั่ง แต่เฮ็ดหยังบ่ได้
ก็เมื่อคนที่อ้ายเคยฮัก เมื่อคนที่เคยไว้ใจ
เจ้าเลือกเขาคนใหม่ ผู้มาทีหลัง
พัง หัวใจอ้ายมันพัง บ่ยังหม่องดี
ฮักที่สองคนเฮาเคยมี แตกหมุ่นอับยับ
คำว่าฮักโง่โง่ของอ้าย คงบ่มีทางดึงใจเจ้ากลับ
ต้องก้มหน้ายอมรับ คั่นเจ้าสิย่างจากไป
ให้อ้ายยื้อ คงยื้อบ่ได้
เจ็บปานใด๋กะสิทนเอา
ผู้สาวเฮาไปมักเขาแล้ว จักสิเฮ็ดดอกแนวใด๋
ซากฮัก…วันเก่าเก่า อ้ายสิพับเก็บเมี้ยนมันไว้
แม่นสิเจ็บเจียนตาย กะสิพาหัวใจไปปัวเอง
บ่แม่นอ้ายนั้นเก่งดอกเด้อนาง
ย้อนว่าฮัก อ้ายเลยบ่ขวางทางฮักของเจ้า
ให้อยู่ดีมีแฮง อยู่แดงมีฮีกับคนใหม่เด้อสาว
เจ็บเทือนี้ อ้ายสิรับเอาไว้ดอกผู้เดียว
ให้อ้ายยื้อ คงยื้อบ่ได้
เจ็บปานใด๋กะสิทนเอา
ผู้สาวเฮาไปมักเขาแล้ว จักสิเฮ็ดดอกแนวใด๋
ซากฮัก…วันเก่าเก่า อ้ายสิพับเก็บเมี้ยนมันไว้
แม่นสิเจ็บเจียนตาย กะสิพาหัวใจไปปัวเอง
แม่นสิเจ็บเจียนตาย กะสิพาหัวใจไปปัวเอง
