เธอมันคนไม่มีหัวใจ
ฉันคงต้องคืนเธอไป
ต้องทำอย่างไร ให้ฉันลืมเธอสักที
ต่อให้ฉันต้องพยายามเท่าไหร่
ก็คงไม่ลืมเธอไปได้เลย
เธอไม่เคยจะมองกลับมา
อยู่คนเดียว อยู่ลำพัง
ไม่มีเธออยู่กับฉัน
มีแค่เพียงภาพสองเรา
ติดอยู่ในความทรงจำ
มันคงดีถ้าฉันมีเธออยู่ตรงนี้
เคยคิดว่าลืมเธอได้
แต่ว่าสุดท้ายมันก็เปล่าเลย
ทุกทุกวันยังฝันถึงภาพเธอ
และยังคงเพ้อถึงเธออย่างนั้น
เคยคิดว่าลืมเธอได้
แต่ว่าทำไมต้องให้ความหวัง
ยังติดอยู่ในทุกความทรงจำ
สุดท้ายก็มีแค่ฉันที่ยังไม่ลืมเธอ
บางทีฉันว่าจะพอ
ลองปฏิเสธความรักนั้นไปทั้งหลาย
มีแค่เธอรู้ว่าฉันเป็นคนคิดมาก
เธอมักจะมีคำพูดที่จะทำให้ฉันหาย
แต่ใครจะรู้ตั้งแต่ตอนที่เธอไป
เหมือนกับแม่น้ำมันได้หายไปทั้งสาย
จากคนที่เคยเป็นคนมีความสุข
กลายเป็นคนที่ทั้งล้มและทั้งหงาย
เก็บภาพเธอมาประดับกับจันทร์
ความรู้สึกกับหัวใจมันสลับกลับกัน
เมื่อชีวิตกลายเป็นซากที่เป็นปรักหักพัง
ทุกทุกอย่างก็คงดีถ้าตระหนักกับมัน
เศร้าแค่ไหนฉันก็ต้องกัดฟัน
แล้วก็ปล่อยความรู้สึกที่ฉันเคยกักกัน
มองท้องฟ้าส่งพระจันทร์กลับไป
คิดถึงเธอจับใจไม่รู้เธอหลับยัง
(อย่างน้อยเราเคยได้รู้จักกัน)
อยู่คนเดียว อยู่ลำพัง
ไม่มีเธออยู่กับฉัน
มีแค่เพียงภาพสองเรา
ติดอยู่ในความทรงจำ
มันคงดีถ้าฉันมีเธออยู่ตรงนี้
เคยคิดว่าลืมเธอได้
แต่ว่าสุดท้ายมันก็เปล่าเลย
ทุกทุกวันยังฝันถึงภาพเธอ
และยังคงเพ้อถึงเธออย่างนั้น
เคยคิดว่าลืมเธอได้
แต่ว่าทำไมต้องให้ความหวัง
ยังติดอยู่ในทุกความทรงจำ
สุดท้ายก็มีแค่ฉันที่ยังไม่ลืมเธอ
เคยคิดว่าลืมเธอได้
แต่ว่าสุดท้ายมันก็เปล่าเลย
ทุกทุกวันยังฝันถึงภาพเธอ
และยังคงเพ้อถึงเธออย่างนั้น
เคยคิดว่าลืมเธอได้
แต่ว่าทำไมต้องให้ความหวัง
ยังติดอยู่ในทุกความทรงจำ
สุดท้ายก็มีแค่ฉันที่ยังไม่ลืมเธอ
