เสียงปี่พระอภัย ใสกว่าน้ำทะเล
มีมนต์เสน่ย์ ผีเสื้อทะเลยังหลงมนต์
เป็นความภาคภูมิใจ ของคนระยองทุกคน
ของคนที่มาเที่ยวยล เยี่ยมเยือนถิ่นระยอง
ครูกลอนสุนทรภู่ ผู้เลิศรู้ภาษา
สร้างตำนานขึ้นมา เพื่อคนไทยทั้งผอง
แต่ดันมีคนขี้เหล้า (คนขี้เมา)เมาแล้วคึกคะนอง
ขโมยปี่เอาไปครอง ปล่อยพระอภัยนั่งเป่าลม
คนระยอง ไม่เคยทำระยำ
ไอ้คนที่มันทำไม่ใช่คนระยอง
คนระยอง ไม่เคยทำระยำ
ไอ้คนที่มันทำไม่ใช่คนระยอง
ถึงโรงเหล้าเตากลั่นควันโขมง
มีคันโพงยกสายไว้ปลายเสา
โอ้บาปกรรมน้ำนรกเจียวอกเรา
ทำให้คนขี้เมา (คนขี้เมา)ขโมยปี่พระอภัย
คนระยอง ไม่เคยทำระยำ
ไอ้คนที่มันทำไม่ใช่คนระยอง
ดุกบาวก็คนระยอง ร้องบรรเลงและเป่าปี่
เขาก็มีของดี เป็นปี่บ้องไม้ไผ่
อยากยืมเพื่อนซักบ้อง จะเอาไปฝากพระอภัย
ยืมใช้ก่อนเป็นไร แต่กลัวจะทิ่มทะเล
ตำนานปี่เมืองระยอง ทั้งแค้นทั้งขำระคน
ถ้าเอ็งอยากเป็นวีรชนก็เผยตัวออกมาเด้ะ
จะไอ้ขิง ไอ้ข่า จะไอ้บ้า ไอ้ใบ้ ถึงเอ็งจะเป็นใคร
พระท่านคงให้อภัย พระอภัยให้แก่กัน
คนระยอง ไม่เคยทำระยำ
ไอ้คนที่มันทำไม่ใช่คนระยอง
คนระยอง ไม่เคยทำระยำ
ไอ้คนที่มันทำไม่ใช่คนระยอง