เมฆสีหม่น คือใจคนเป็นสีเทา
ขี่ฝ่าไหลลอยไปหย่าว ๆ
คือผู้สาวของอ้ายเป็นลายต่าง
จำได้ดี คันแทนี้สองเฮาหย่าง
น้ำฮวดท่งฝนลงเม็ดทั่ง
เฮานั่ง ลี้หลบฝนซ่นใต้เถียงนา
แต่เวลาเปลี่ยนไปใจเปลี่ยนแปลง
ฝนตกทั่งใจแฮ่งแต่คิดฮอดเจ้า
ฝนซาหากแต่ว่าหัวใจบ่ลืมเขา
ย้อนฮักเดียวคนเดียวคือเจ้า
กะเลยเศร้าหัวใจบ่ส่างซา
ฝนฮำฮาดหัวใจไหลฮวมน้ำตา
เสียงฮ้องไห้แฮงปานเสียงฟ้า
ถึงฝนซาแต่หัวใจ นี่ยังเศร้า
แต่เวลาเปลี่ยนไปใจเปลี่ยนแปลง
ฝนตกทั่งใจแฮ่งแต่คิดฮอดเจ้า
ฝนซาหากแต่ว่าหัวใจบ่ลืมเขา
ย้อนฮักเดียวคนเดียวคือเจ้า
กะเลยเศร้าหัวใจบ่ส่างซา
ฝนฮำฮาดหัวใจไหลฮวมน้ำตา
เสียงฮ้องไห้แฮงปานเสียงฟ้า
ถึงฝนซาแต่หัวใจ นี่ยังเศร้า
ฝนซาหากแต่ว่าหัวใจบ่ลืมเขา
ย้อนฮักเดียวคนเดียวคือเจ้า
กะเลยเศร้าหัวใจบ่ส่างซา
ฝนฮำฮาดหัวใจไหลฮวมน้ำตา
เสียงฮ้องไห้แฮงปานเสียงฟ้า
ถึงฝนซาแต่หัวใจ นี่ยังเศร้า
