อื่อ.......
รักปานดวงตา เจ้ายอดดวงใจ
แม่จะคุ้มภัยให้เจ้าเอย
อื่อ........
ริ้นไม่ให้ไต่...ไรไม่ให้ตอม
โอ้ลูกสังข์ทองของแม่จงนอนหลับไหล
เอนกายลงพักตักแม่ให้อุ่นฤทัย
เจ้าไม่ต้องเกรงสิ่งใด แม่จักมิให้ราวี
พ่อขวัญข้าวเอย
*ถึงแม่เป็นนางมารยักษ์พันธุรัต
แต่รักเจ้ายิ่งสิ่งใดนัยนา
แม้นเจ้าจะต่างเผ่าพงศ์วงศา
เจ้าจงอย่านึกกังขาในอาทร
แม้น...แม่เป็นนางมารยักษี
จะกล่อมเกลี้ยงดวงฤดี ดั่งบุตรในอุทร
ขวัญเอย ขวัญมา โอ้พ่อขวัญอ่อน
สังข์ทองผ่องศรี
อื่อ....................................
ยามนี้เจ้าเติบโตสิบห้าปีผ่านไป
พระสังข์ทองยองใยดั่งทองทา
เป็นเคราะห์กรรมอันใด แม่คงสิ้นวาสนา
เมื่อลูกยาสวมรูปเงาะแล้วเหาะหนี
อันรูปเงาะไม้เท้าเกือกแก้ว
แม่ประสิทธิ์ให้แล้วดวงฤดี
อันพระเวทวิเศษบทนี้
แม่สลักไว้ที่แผ่นผา
จงเรียนร่ำจำไว้เถิดขวัญตา
ใช้เรียกเต่าปลาในธารา
ครุฑาเทวา มหาจินดามนต์
ทรุดกายลงนั่งพรางโศกา
แม้นสิ้นมารดา ขอเจ้าจงพ้นโพยภัยเอย
อื่อ...ลูกสังข์ทองของแม่เอย
อื่อ...ลูกสังข์ทองของแม่เอย
อื่อ......
Solo....
(ซ้ำ*)
ทรุดกายลงนั่งพรางโศกี
แม้นสิ้นชนนี ขอเจ้าจงพ้นโพยภัยเอย
อื่อ...ลูกสังข์ทองของแม่เอย
อื่อ...ลูกสังข์ทองของแม่เอย