เธออยู่ขอบฟ้าไกล เกินใจจะกล้า คิดยังไม่อาจ จะฝัน
ยืนอยู่ตรงใกล้เธอ หุบเหวใจมันสั่น ไหวจะดิ่งลงจมไป
* จึงเก็บเธอไว้ในห้องเงียบ ห้องหัวใจเย็นเฉียบ หวาดหวิว
เพียงบางครั้งใจละเลียด เร่งฉุดหัวใจเกรงเบียด กายเธอ
พบกันใต้เพดานความคิด คิดถึงเธอเพียงนิด มานาน
สองโมงยามชั่วสามเวลา หลับหรือนอนนานกว่า ก็คิดถึง
คิดถึงเธอ คิดถึงเธอ คิดถึงเธอ คิดถึงเธอ คิดถึงเธอ คิดถึงเธอ
เลือกยืนตรงภาพใจ ไกลๆห่างๆคล้ายไม่มีตัวตน
หลบอยู่ในทิศทางไม่ให้ใจหล่น หลบหลงอารมตัวเอง
ฉุดเอาดวงใจ ไม่ให้มันหล่น เก็บเอาไว้ ผสมความคิดถึง