พยายามสิลืมเจ้า แห่งเซาคิดกะแห่งเจ็บตื่ม
ยามคิดฮอดกะน้ำตาซึมมันยังลืมบ่ได้
ความทรงจำกะยังคอยย้ำเตือนบ่เคยลบเลือนไปไส
เจ็บคักอยู่มื้อที่เจ้าถิ้มไป น้ำตายังบ่เซาไหล จักเทื่อ
เบิ่ดชีวิตของอ้ายหัวใจกะมีแต่เจ้า
สิให้ลบความฮักสองเฮา มันบ่แม่นของง่าย
อ้ายยังบ่พร้อมยอมรับสิเสียเจ้าไป
บ่ฮู้อยู่ว่ามื้อได๋ ที่ใจของอ้ายสิลืม
คนที่มันเบิ่ดใจกะลืมง่ายบ่ได้คึดหยัง
แต่คนเจ็บมันหัวใจพัง มันยังจำบ่เคยส่างสา
เบิ่ดชีวิตของอ้ายหัวใจกะมีแต่เจ้า
สิให้ลบความฮักสองเฮา มันบ่แม่นของง่าย
อ้ายยังบ่พร้อมยอมรับสิเสียเจ้าไป
บ่ฮู้อยู่ว่ามื้อได๋ ที่ใจของอ้ายสิลืม
คนที่เบิ่ดใจกะลืมง่ายบ่ได้คึดหยัง
แต่คนเจ็บมันหัวใจพัง มันยังจำบ่เคยส่างสา
เบิ่ดชีวิตของอ้ายหัวใจกะมีแต่เจ้า
สิให้ลบความฮักสองเฮา มันบ่แม่นของง่าย
อ้ายยังบ่พร้อมยอมรับสิเสียเจ้าไป
บ่ฮู้อยู่ว่ามื้อได๋ ที่ใจของอ้ายสิลืม
คนที่เบิ่ดใจกะลืมง่ายบ่ได้คึดหยัง
แต่คนเจ็บมันหัวใจพัง มันยังจำบ่เคยส่างสา
เบิ่ดชีวิตของอ้ายหัวใจกะมีแต่เจ้า
สิให้ลบความฮักสองเฮา มันบ่แม่นของง่าย
อ้ายยังบ่พร้อมยอมรับสิเสียเจ้าไป
บ่ฮู้อยู่ว่ามื้อได๋ ที่ใจของอ้ายสิลืม
เบิ่ดชีวิตของอ้ายหัวใจกะมีแต่เจ้า
สิให้ลบความฮักสองเฮา มันบ่แม่นของง่าย
อ้ายยังบ่พร้อมยอมรับสิเสียเจ้าไป
บ่ฮู้อยู่ว่ามื้อได๋ ที่ใจของอ้ายสิลืม
อ้ายยังบ่พร้อมยอมรับสิเสียเจ้าไป
บ่ฮู้อยู่ว่ามื้อได๋ ที่ใจของอ้ายสิลืม
