เนื้อเพลง วิมาน น้ำตาล คุณ สันดุสิต
เมื่อคุณสบตาก็พาให้หวั่นไหว
หัวใจหลุดไหลไปตามสายลม
เมื่อคุณไม่มาก็พาให้ขื่นขม
เปรียบดั่งสายลมในตอนหน้าแล้ง
ทุกการกระทำดูคุณช่างอ่อนหวาน
หลงในวิมานน้ำตาลของคุณ
แค่เพียงได้ชิมโลกจำต้องหยุดหมุน
ความหวานของคุณนั้นเกินจะเปรย
ที่จะบอกคือรักคุณหลงคุณไปแล้วเนิ่นนาน
สิ่งใดไม่ปานวิญญาณก็ยังไม่เหลือ
เที่ยวไปบอกใครใครต่อใครเขาคงไม่เชื่อ
ว่ารักเกิดเมื่อสองตาประสบพบกัน
ทุกการกระทำดูคุณช่างอ่อนหวาน
หลงในวิมานน้ำตาลของคุณ
แค่เพียงได้ชิมโลกจำต้องหยุดหมุน
ความหวานของคุณนั้นเกินจะเปรย
ที่จะบอกคือรักคุณหลงคุณไปแล้วเนิ่นนาน
สิ่งใดไม่ปานวิญญาณก็ยังไม่เหลือ
เที่ยวไปบอกใครใครต่อใครเขาคงไม่เชื่อ
ว่ารักเกิดเมื่อสองตาประสบพบกัน
ที่จะบอกคือรักคุณหลงคุณไปแล้วเนิ่นนาน
สิ่งใดไม่ปานวิญญาณก็ยังไม่เหลือ
เที่ยวไปบอกใครใครต่อใครเขาคงไม่เชื่อ
ว่ารักเกิดเมื่อสองตาประสบพบกัน
ว่ารักเกิดเมื่อสองใจมาใกล้ชิดกัน