ขอนำพาพี่น้อง ฮ้องนิทานตำนานฮัก
เรื่องกำพร้าไก่แก้ว มาแอ่วย่องข่องผลา
ความว่าท้าวกำพร้า ฮักลูกนาคเนาว์สมุทร
ผู้แปลงกายเป็นไก่ฮูป ขนหอมก้วงฮอดเมืองแมน
ปานฟ้าตัดสายแนน ชาติผู้ข้าเกิดมาจน
หลายปีหนีสู้ซ่น กว่าสิหม่นอ่วยคืนมา
หัวใจแบกคำว่า บักฐานะบ่สมเพิ่น
ย่านไทบ้านจาเอิ้น ว่าพาเจ้ามาอดตาย
สู้เพื่อเจ้าสุดหัวใจ ซามสิได้ฮ่วมผลา
เป็นบุญคัก ของบักกำพร้า ที่น้องนางหล่า ไก่แก้วปรากฏกาย
มาส่งกลิ่น เย้ายวนจิตพิศสมัย ดั่งดวงดอกไม้ หอมไกลให้หมายตา
จนผลา พัดพาใจสองเฮา ไปพ้อไปเฝ้า กันฮอดเมืองนาคา
ได้เอ่ยคำฮัก ดังดวงใจปรารถนา ครองฮักกันมา คือความฮักเฮา
ครองฮักกันมา คือความฮักเฮา
ฟ้าเพิ่นเอา น้ำตามากั้น ทดสอบคืนวัน พลัดพรากสองเฮา
ต้องห่างกัน ต้องสู้งานสู้เหงา สุดท้ายฮักเฮา กะคือเก่าเบิดซุแนว
ฮักชาตินี้ บ่แม่นฮักชาติก่อน ขอแม่งามงอน บ่ต้องแปลงเป็นไก่แก้ว
เอางามแบบนางล่ะสีดาโลดพุ้นแหลว ให้อ้ายอ้อนแอ่ว ไปจนสิ้นใจ
อ้ายขออ้อนแอ่ว ตราบลมหายใจ
เป็นบุญคัก ของบักกำพร้า ที่น้องนางหล่า ไก่แก้วปรากฏกาย
มาส่งกลิ่น เย้ายวนจิตพิศสมัย ดั่งดวงดอกไม้ หอมไกลให้หมายตา
จนผลา พัดพาใจสองเฮา ไปพ้อไปเฝ้า กันฮอดเมืองนาคา
ได้เอ่ยคำฮัก ดังดวงใจปรารถนา ครองฮักกันมา คือความฮักเฮา
ครองฮักกันมา คือความฮักเฮา
ฟ้าเพิ่นเอา น้ำตามากั้น ทดสอบคืนวัน พลัดพรากสองเฮา
ต้องห่างกัน ต้องสู้งานสู้เหงา สุดท้ายฮักเฮา กะคือเก่าเบิดซุแนว
ฮักชาตินี้ บ่แม่นฮักชาติก่อน ขอแม่งามงอน บ่ต้องแปลงเป็นไก่แก้ว
เอางามแบบนางล่ะสีดาโลดพุ้นแหลว ให้อ้ายอ้อนแอ่ว ไปจนสิ้นใจ
อ้ายขออ้อนแอ่ว ตราบลมหายใจ