เสียงแชทเด้งดังลั่น ว่าแม่นมีบ้านผู้ใดไฟไหม้
พอแต่เปิดเข้าไป กะฮู้ในใจได้เลยทันที
ผิดกันอีกละบ้อ เพื่อนฮักของเฮาทักมามื้อนี้
เจอกันร้านเดิมอีกที บอกวันนี้สิเป็นโสดแล้ว
กะตั๋วแต่กูว่าสิเลิกกัน
จังแม่นมึงหมั่นให้กูกินอาหารหมา
พอหมดพิษฤทธิ์สุรา สุดท้ายกะวนกลับไปหาเขา
บ่เป็นหยังดอกกูเข้าใจ ให้มึงเซาไห้แล้วเฝ้ายกเหล้า
เบิดแก้วไปเลยพวกเฮา ให้มันสาใจ
ฮ้องออกไปว่ามึงฮักเขา หน้าที่ซงเหล้า
เดี๋ยวกูจัดการให้ เอ้า เว่าแล้วกะไป
เต้นให้สาใจมึงสะเพื่อนเอ๋ย กูรู้ดีแก่ใจ สุดท้ายมึงกะ
ดีกันเหมือนเคย เพื่อมึงกูยอมได้หมดเลย
ขอแค่เฮาได้กินเหล้านำกัน
เป็นคือคำกูเว่า พอฮอดยามเซ้ากะโพสฮักกัน
มื่อคืนเว่าอยู่ว่าซั่น ว่ารอบนี้นั้นกูเลิกอิหลี
กูเซื่อมึงกะได้ ถ้าเฮ็ดให้ใจมึงรู้สึกดี
คำว่ากูเลิกอิหลี ได้ยินคำนี้จนชินแล้วละ
กูเลิกอิหลีถ้าเบิ่งเลย เว้ากับกูบ่ฮู้ว่าจักเทื่อ
