ขอบคุณที่ยังอยู่รอ กี่เดือนปีหนอที่ลืมอยู่ด้วยกัน
ห่างไปสู้ จากไปสร้างทางฝัน ท่องในหัวทุกวันว่าทำเพื่อเธอ
แต่ลืมคิดว่าคนรักกัน อีกความสำคัญคือการได้พบเจอ
ได้ดมดอม ได้กอดหอมชีวิตเธอ ได้อยู่กับเธอให้มากกว่านี้
ความเหว่ว้า คงแอบคบหา
กวาดความเหงา ความเศร้ามาย่ำยี
เธอต้องคอยคอง มองทาง มากี่ฝน
เดินผ่านหน้าหนาวตามลำพังมาเท่าใด
อันคำเว้าในหัวกะตั๋วใจเจ้าของคัก
เฮามาสู้เพื่อคนที่รัก นั่นท่องไว้ปานสูตรคูณ
อันคำว่าสักวัน ปานเป็นคำขวัญของวงตระกูล
สร้างฝันเสร็จสมบูรณ์คงสิได้เมือบ้าน
มาสู้เพื่อรัก แต่ลืมอยู่กับคนที่รัก
ที่เปลืองมากมากก็คือความคิดฮอดกัน
จั๊กแม่นชาติใด๋ สิได้เห็นคำว่าสักวัน
สู้จนเผลอทิ้งกัน พอกะเทิน
ความเหว่ว้า คงแอบคบหา
กวาดความเหงา ความเศร้ามาย่ำยี
เธอต้องคอยคอง มองทาง มากี่ฝน
เดินผ่านหน้าหนาวตามลำพังมาเท่าใด
อันคำเว้าในหัวกะตั๋วใจเจ้าของคัก
เฮามาสู้เพื่อคนที่รัก นั่นท่องไว้ปานสูตรคูณ
อันคำว่าสักวัน ปานเป็นคำขวัญของวงตระกูล
สร้างฝันเสร็จสมบูรณ์คงสิได้เมือบ้าน
มาสู้เพื่อรัก แต่ลืมอยู่กับคนที่รัก
ที่เปลืองมากมากก็คือความคิดฮอดกัน
จั๊กแม่นชาติใด๋ สิได้เห็นหน้าคำว่าสักวัน
อยู่ไสน้อคำว่าสักวัน
มาสู้เพื่อรัก แต่ลืมอยู่กับคนรัก
ที่เปลืองมากมากก็คือความคิดฮอดกัน
จั๊กแม่นชาติใด๋ สิได้เห็นหน้าคำว่าสักวัน
สู้จนเผลอทิ้งกัน พอกะเทิน
สู้เพื่อรัก จนลืมกัน
สู้เพื่อความฝัน จนลืมความจริง