ฉันยืนอยู่ตรงนี้ ข้างหลังเธอเพียงแค่ก้าวเดียว
แต่ไม่อาจเอื้อม ไม่อาจรั้งเธอไว้
เธอส่องแสงในท่ามกลางแสงไฟ
และฉันค่อย ๆ เลือนหายไป
เพื่อเฝ้ามองเธอจากตรงนี้
เราต่างอยู่ในเส้นขนาน ที่ไม่มีทางบรรจบกัน
สิ่งที่เป็นเธอ ฉันไม่มีสิทธิ์ฝัน
คงไม่มีวันนั้น ที่สองเราจะรักกัน
หน้าที่กับหัวใจ มันไม่มีทางไปด้วยกัน
แม้เธอจะอยู่กับฉัน แต่ต้องเก็บซ่อนไว้ในใจ
อยากจะบอกรักเธอ แต่ความจริงมันไม่ง่ายอย่างนั้น
แต่ห้ามใจไม่ให้รักกัน มันก็ยิ่งทรมานหัวใจ
เสียงเธอ อยู่ในความทรงจำทุกคืนวัน
แต่ไม่มีสักครั้ง ที่ฉันจะกล้าเอ่ยมันออกไป
แค่เพียงรอยยิ้มของเธอ ก็สั่นไปทั้งหัวใจ
แต่รักของเรา มันคงเป็นไปไม่ได้
ฉันจึงต้องเก็บซ่อนรักนี้ไว้ข้างใน
ยิ่งเข้าใกล้เท่าไหร่ ยิ่งกลัวว่าใจจะเจ็บ
แต่ถ้าต้องถอยห่าง หัวใจที่รักเธอหมดใจ
ตัวฉันเองก็คงทนไม่ไหว
หน้าที่กับหัวใจ มันไม่มีทางไปด้วยกัน
แม้เธอจะอยู่กับฉัน แต่ต้องเก็บซ่อนไว้ในใจ
อยากจะบอกรักเธอ แต่ความจริงมันไม่ง่ายอย่างนั้น
แต่ห้ามใจไม่ให้รักกัน มันก็ยิ่งทรมานหัวใจ
ไม่มีใครรู้ ถึงคำพูดมากมายที่ไม่กล้าเอ่ย
ไม่มีใครเคยเห็น น้ำตาที่หลบซ่อนข้างใน
ขอให้เธอได้รู้ ว่าความจริงเดียวในหัวใจ
ไม่เคยปฏิเสธเธอได้เลย
หน้าที่กับหัวใจ มันไม่มีทางไปด้วยกัน
แม้เธอจะอยู่กับฉัน แต่ต้องเก็บซ่อนไว้ในใจ
อยากจะบอกรักเธอ แต่ความจริงมันไม่ง่ายอย่างนั้น
แต่ห้ามใจไม่ให้รักกัน มันก็ยิ่งทรมานหัวใจ
ความรู้สึกที่ไม่กล้าเปิดเผย
เธอคงไม่รู้ว่าตลอดเวลา
มี "เพียงเธอ" ที่อยู่ในหัวใจฉัน ตลอดมา