...เศษของความรัก ที่ฉัน ต้องรับ เอามา เจ็บช้ำ
ปนคำร่ำลา มันเจ็บเกินทน ฮือฮือ ต้องเจ็บกี่หน
ฮือฮือ กลิ่นของดอกไม้ ที่ฉันเคยหอม ที่ฉันเคยดอมดม อยู่นั้น
มันทำให้ใจต้องทุก ต้องทรมาน
เจ็บนี้มันคงต้องปวดอีกนาน
ฉัน เออ เออ ดันเอาหัวใจ ไปผูกเอาไว้
เลยโดนพิษของกุหลาบนั้นไป ทำไม่ไม่จำสักที
1* ฉัน เออ เออ หลงกลิ่นดอกไม้ ไม่มีทางหนี
เอาฉันออกจากตรงนี้ที ได้มั้ยยย
2** คนอย่างฉันไม่คู่ควรมีความรัก ดีๆ อย่างใครเขา
ถูกหักหลัง ซ้ำๆ ไม่จำ ทุกการกระทำทมันปวดร้าว
พอหรือยัง หนอใจที่เจ็บ พิษของกุหลาบยังมอมเมา
ดื่มน้ำจันให้มัน ทุเลา ก็ยังไม่เห็นจะหายดี
3*** ติดอยู่ใน วังวน เพราะรัก ฉันรักแต่เธอสุดหัวใจ
แต่สุดท้าย ก็โดยเธอ หลอก ให้ใจช้ำชอกอยู่ร่ำไป
ทำไมถึงจำ ทำไมไม่ลืม แล้วปล่อยพิษรัก ให้จางไป
แต่ดันเลือกที่จะกำมือไว้ ทั้งที่ดอกไม้นั่นทิ่มแทง..