เพื่อนเอยยังจำเรื่องหลังได้ไหม ต่างคนต่างไปเพื่อจะกลับมา
ชีวิตที่เป็นอยู่ต่างรู้ยากเพียงใด แต่เราต้องไปเพื่อวันข้างหน้า
ที่เห็นอยู่ ที่มีอยู่ เราต่างรู้ อยู่ในใจ
ทางข้างหน้าอีกแสนไกล แต่เราก็ต้องฝ่าไป
ไม่ว่าจะไกลแค่ไหน อีกกี่ขวากหนามเราก็จะฝ่าไป
อีกหมื่นภูเขาเราก็จะเดินข้ามไป ตามที่ที่ใจเราต้องการ
เพื่อบอกว่าหัวใจ กับสมองของเราบงการชีวิตเราเอง
เพื่อนเอยยังจำเรื่องหลังได้ไหม ต่างคนต่างไปเพื่อจะกลับมา
ชีวิตที่เป็นอยู่ต่างรู้ยากเพียงใด แต่คงต้องไปเพื่อวันข้างหน้า
ที่เห็นอยู่ ที่มีอยู่ เราต่างรู้ อยู่ในใจ
วันข้างหน้าอีกแสนไกล แต่เราก็ต้องฝ่าไป
ไม่ว่าจะไกลแค่ไหน อีกกี่ขวากหนามเราก็จะฝ่าไป
อีกหมื่นภูเขาเราก็จะเดินข้ามไป ตามที่ที่ใจเราต้องการ
เพื่อบอกว่าหัวใจ กับสมองของเราบงการ
แม้ว่าสุดท้าย ไม่มีคืนวันเหมือนเก่า
สุดท้าย ก็คงจะมีเพียงเรา
สุดท้าย ไม่มีวันคืนกลับหลัง
ทางที่เดินมันยังไกล ความต้องการที่เป็นมาก็ว่างเปล่า
อีกนาน นานแค่ไหน
ไม่ว่าจะไกลแค่ไหน อีกกี่ขวากหนามเราก็จะฝ่าไป
อีกหมื่นภูเขาเราก็จะเดินข้ามไป ตามที่ที่ใจเราต้องการ
เพื่อบอกว่าหัวใจ ให้ยังสู้และเดินต่อไป
อีกแสนไกล อีกนานไหม บอกหัวใจเราเอง บงการชีวิตให้ตัวเราเอง