บางคนก็เกลียดฤดูฝน ที่พาฟ้าหม่น บังแสงจนเสื้อนั้นเหม็นอับ
แม่ค้าก็ด่าแช่งฝนจนพังยับ ทำลูกค้ากลับเพราะว่าฝนหล่นมา
ผิดกับฉันที่ชอบให้ฝนหล่นมาไม่ขาดสาย
เธอจะได้หยิบฉันมาบังประทังเมื่อฝนไป
แค่เวลาสั้นๆที่เธอใช้งาน มันก็ทำให้ฉันอบอุ่นหัวใจ
เมื่อเขามาฉันต้องไป เจอร่มใบใหม่ ใบกล้วยก็ไร้ค่า
เมื่อเธอมีร่มมาเป็นตัวช่วย เจ้าใบกล้วยก็ไร้ประโยชน์ จะไม่เคืองโกรธเมื่อเธอมีตัวเลือกที่ดีกว่า
ใบกล้วยกันฝนไม่ได้เท่าร่ม ได้แ
ค่ก้มหน้า ได้แต่หยิบใบมาบังน้ำตา
เมื่อเห็นร่มพาเธอเดินจากไป
ผิดกับฉันที่ชอบให้ฝนหบ่นมาไม่ขาดสาย
เธอจะได้หยิบฉันมาบังประทังเมื่อฝนไป
แค่เวลาสั้นๆที่เธอใช้งาน มันก็ทำให้ฉันอบอุ่นหัวใจ
เมื่อเขามาฉันต้องไป เจอร่มใบใหม่ ใบกล้วยก็ไร้ค่า
เมื่อเธอมีร่มมาเป็นตัวช่วย เจ้าใบกล้วยก็ไร้ประโยชน์ จะไม่เคืองโกรธเมื่อเธอมีตัวเลือกที่ดีกว่า
ใบกล้วยกันฝนไม่ได้เท่าร่ม ได้แค่ก้มหน้า ได้แต่หยิบใบมาบังน้ำตา
เมื่อเห็นร่มพาเธอเดินจากไป
ทั้งที่ตัวเองก็เปราะบาง แต่ก็ยังอาสาไปกันฝน
แต่วันใดที่ร่มเธอทำหล่น ยังมีฉันอีกคนตรงนี้
เมื่อเธอมีร่มมาเป็นตัวช่วย เจ้าใบกล้วยก็ไร้ประโยชน์ จะไม่เคืองโกรธเมื่อเธอมีตัวเลือกที่ดีกว่า
ใบกล้วยกันฝนไม่ได้เท่าร่ม ได้แค่ก้มหน้า ได้แต่หยิบใบมาบังน้ำตา
เมื่อเห็นร่มพาเธอเดินจากไป
