เนื้อเพลง ฅนลักเหล็กไฟ หนังอ้นกวี ศรีวิชัย
ไม่ว่าเราอีไปนั่งที่ใด ไม่ว่าเราอีนั่งกับใคร
แต่สิ่งเดียวที่ไม่เคยไว้ใจ ได้เลย พอลงมือเปรี้ยวปากอยากยา
พอทำท่าอีม้วนอยู่เหลย ไอ้เราเองก็ยังไม่จุดเลย มันขอแล้ว...
ธรรมดาของเลงใบจาก พอพูดมากมันกะดับอยู่แล้ว
อีเอาไปกำมันกะคงไม่แคล้ว แล้วต้องจุดหล่าว
ถ้าตั้งมั่งมันก็ยังดี แต่ไอ้นี้หยับอีทำเจ้า
จุดเสร็จทำท่าใส่เป๋า เราคล่าวแล...
จ้องไว้ตั้งแต่แรกนู้ เห็นอยู่ว่าใครเป็นใคร
แต่พอเผลอตาเดียวใจ หันมาสูนแล้ว...
น่าว่าลักแล้ว ตั้งไว้ข้างแก้วนิแรกเดียวใจ
ไม่รู้ใครมันลักเหล็กไฟ ชาดไวจริงๆไม่เท็จ
นี่ดอกที่ห้า รวมกับแรกวา สาว่าอีกเจ็ด
ซื้อมาเท่าใด กะไปทั้งเหม็ด
ลักไปไม่เหลือสักเต็ด
