ยังคงจมอยู่กับรักในอดีต
ต่อให้ฉันอยากหลีกหนีก็ยิ่งเห็นเธอ
ร่องรอยบาดแผลมันยังลึกอยู่ข้างในใจ
เหมือนเป็นฝันร้าย ที่ไม่มีวันจางหายไป
*จะต่างอะไรกับคนไร้ค่า
คงไม่มีใครที่มองหันมา
ไม่มีความหมายอะไรอีกแล้ว
**อยากสูญเสียความทรงจำที่เคยมีเธอ
ให้สมองโดนทำลาย ให้เรื่องเราเลอะเลือน
ยิ่งพยายามแค่ไหน ก็ยิ่งจำฝังใจ
ถ้าหนีให้ตายยังลืมเธอไม่ไหว ก็ให้ฉันเป็นบ้าไปเลย
มันจะมีสักทางไหมที่ให้ลืม
ไม่ต้องทนไม่ต้องนึกถึงเรื่องเธอ
ให้ตัวฉันได้หลุดพ้นความเศร้าสักที
อยากพอแค่นี้ ก่อนที่ฉันจะรับมันไม่ไหว
/*