สร้างมาปีหิดเอาไว้ปิดที่ตรงนั้น
มีความสำคัญก็ตอนที่เธอนั้นต้องการ
อยู่ในจุดที่มันซ่อนเร้น
ไม่มีใครเห็นอยู่ใต้ร่มผ้า
เมื่อถึงเวลาเธอก็เรียกหา
แต่พอหมดค่า
เธอก็ทิ้งฉันไปลงในถังขยะ
ผิดหวังจากเขาเธอก็เรียกหาฉันมาตลอด
แค่หลอกบอกฉันมาปลอบในตอนที่ไม่มีใคร
แต่พอทุกอย่างลงตัวเธอกลับถีบส่งฉันอย่างง่ายดาย
แค่ลอริเอะใช่ไหมค่าฉันมันก็เท่านี้
แค่ผ้าอนามัยอนามัยที่เธอใช้ใส่เวลาจำเป็น
แค่เดือนละครั้งเดือนละครั้งเดือนละครั้ง
เมื่อวันนั้นของเธอ
แค่ผ้าอนามัยอนามัยไม่มีประโยชน์อะไรอะไร
เอาปิดปากก็ไม่ได้ปิดจมูกก็ไม่ได้
สุดท้ายก็ต้องทิ้งไปเป็นแค่ผ้าอนามัยเธอ
