คุยกันไม่กี่ครั้ง ตั้งแต่ตอนนั้นฉันกับเธอ เราสองห้องเรียนเดียวกัน
ฉันได้แต่แอบมอง ได้แค่แอบมอง ไม่อาจสบตาคู่สวยของเธอ ฉันไม่กล้า
เป็นแค่เพียงนักสะสมรูปภาพเธอ ใจเหม่อลอย ยิ้มคล้อยตามกับรูปเธอ เหมือนคนบ้า
ยังเป็นแบบนั้นจนป่านนี้ แม้จะนาน ฉันเหมือนเดิม มันรักเธอไม่เปลี่ยนเลย
แต่ก็ไม่เคยได้พูดไป
*ในใจเพียงอยากเจอ ได้เห็นหน้าเธอในตอนนี้ ได้ยินเสียงสักนิดคงชื่นใจ
แต่ทางเรามันต่างกัน เธอนั้นอยู่สูง เธอนั้นเพรียบพร้อม ส่วนฉันมันคนต้อยต่ำ
เป็นได้แค่เพียงนักสะสมรูปภาพเธอ ถึงละเมอ ดูเพ้อฝัน แต่ทุกวันฉันก็สุขใจ
ยังเป็นคนเดิม ในดวงใจเธอยังคงเป็นขวัญใจคนเดิมของฉันอยู่ รู้หรือเปล่า (แค่อยากบอกให้รู้ แต่ฉันไม่กล้า)
(*)
เป็นได้แค่เพียงนักสะสมรูปภาพเธอ