บอกคำที่ล้าน มากเท่าไหร่
บอกไปก็ย้ำ ซ้ำหมดหัวใจ
กี่หมื่นคำซี้งซาบ
สุขใจจนยากอธิบาย
จนล้นออกมามากมายก็เพราะเธอ
คนที่ทำให้ฟ้าเวลามีฝน
คนที่ทำให้ทนเวลาที่เหงา
คนที่ทำให้รู้ว่ามี
อีกคนใช่หรือเปล่า
ยังคอยเฝ้า
ช่วงยามที่เราต้องไกลกัน
{โมงยามที่เรางอแงกัน }
เธอยืนติดฝน
อยู่หรือเปล่า
อยากงอแงให้ง้อ
ให้งับหัวใจ
ช่วงเวลาซึม ๆ ก็เหงา
แอบขมความคิดถึงเอาไว้
รู้บ้างไหม
ที่เรียกร้องมากไปเพราะคิดถึง
** ยามอยู่ด้วยกันก็กวนใจก็สวบใจกันจนน้อยใจ
เพราะห่างกันไปก็แอบผิดใจก็แอบน้อยใจกันบ้างครั้ง พอดีกันทีก็อยากจะมีเวลาที่ดีให้กัน
ช่วยเป็นความรักให้นานๆ
ทะเลาะกันไปนานๆได้ไหม