เสียงของคนที่เคยบอกรัก วันนี้ต้องกลายเป็นความว่างเปล่า
เหลือแค่เพียงเรื่องราวที่อ้ายนั้นเคยมีเจ้า
เช็ดน้ำตาให้เธอก่อนลา ข้อความมากมายที่ฉันซ่อนไว้
อยากสิว่าวออกไปแต่ก็เฮ็ดได้แค่เพียง โฮ…
ยื่นเหม่อร่องรอยกับความเสียใจ ต้องกลายเป็นเขาที่พาเจ้าไป
อ้ายมันบ่มีปัญญา สมแล้วที่เจ้าต้องลาต้องจากไป
โบกมืออำลาให้รักที่ยิ่งใหญ่ ส่งเธอออกไปให้กับความรักครั้งใหม่
แม้อ้ายเหมือนใจสิขาด แต่อ้ายบ่เคยโทษเลยว่าเจ้าบ่ดี ถึงแม้ว่าอ้ายเป็นคนถูกลืม
คิดฮอดคนเก่าหน้าหนาวเข้ามา
คิดฮอดแก้วตาเจ้าไปอยู่ไส
เดือน 9 เข้าหน้าหนาว ลืมคาวกันแล้วไป
คนที่เคยฮ้องไห้ตอนเจ้าจากไป ยังเสียใจอยู่บ่เซา
อ้ายยังจำบ่ลืมคราว ขอให้โชคดีเจ้ากับเขา ส่วนอ้ายทางนี้อยู่หม่องเก่า สิลืมเจ้าให้ได้
ยื่นเหม่อร่องรอยกับความเสียใจ ต้องกลายเป็นเขาที่พาเจ้าไป
อ้ายมันบ่มีปัญญา สมแล้วที่เจ้าต้องลาต้องจากไป
โบกมืออำลาให้รักที่ยิ่งใหญ่ ส่งเธอออกไปให้กับความรักครั้งใหม่
แม้อ้ายเหมือนใจสิขาด แต่อ้ายบ่เคยโทษเลยว่าเจ้าบ่ดี ถึงแม้ว่าอ้ายเป็นคนถูกลืม
ถึงแม้ว่าอ้ายเป็นคนถูกลืม
ยื่นเหม่อร่องรอยกับความเสียใจ เมื่อในวันนี้เธอนั้นต้องไป
อ้ายมันบ่มีปัญญา สมแล้วที่เจ้าต้องลาต้องจากไป
โบกมืออำลาให้รักที่ยิ่งใหญ่ ส่งเธอออกไปให้กับความรักครั้งใหม่
แม้อ้ายเหมือนใจสิขาด แต่อ้ายบ่เคยโทษเลยว่าเจ้าบ่ดี ถึงแม้ว่าอ้ายเป็นคนถูกลืม
