ยางลัดท่งข้ามดงป่าไม้
ฮ้องไห้มาแต่ไกลเสียใจให้ผู้สาว
บ่คิดเลยว่าสิมีข่าว
ผู้สาวเก่าที่เลิกกันไปเมื่อวาน
เสียงผู้ใหญ่บ้านประกาศ
มึงฟังบ่พลาดดอก หมู่มึงบอกเอาไว้
ให้มึงถือเอาสาเด้อเส้นด้าย
เมือให้แม่มึงผูกแขนเอาสา
เลิกกันแล้วขอให้แคล้วผ่านไป
ความเสียใจให้ถิ่มเอาไว อยู่นี่เด้อคำ
มาให้แม่เพิ่นผูกแขนแล้วเอิ้นนำ
จ้ำเอาขวัญให้มาโฮม
คำข้าวที่เขาป้อนกัน
ให้มันตันฮูคออย่าสุกลืนได้
นวยไข่กะให้เหม็นคือแฮ้งตาย
ให้ฉิบหาย อย่าให้เขาได้พ้อกับความฮัก
โศกมือนี้เป็นมื้อโศก
โตกอันนี้แม่นโตกจังไฮ
ไก่โตนี้แม่นไก่อัปปรีย์
ไข่นวยนี้แม่ไข่ฮ้างฮัง
ให้มันพังมันมุ่นเพม้างในเฮือน
ให้มีสิ่งแปะเปื้อน ป่าเถื่อนในมโน
ป่าเถื่อนในมโน
เลิกกันแล้วขอให้แคล้วผ่านไป
ความเสียใจให้ถิ่มเอาไว อยู่นี่เด้อคำ
มาให้แม่เพิ่นผูกแขนแล้วเอิ้นนำ
จ้ำเอาขวัญให้มาโฮม
คำข้าวที่เขาป้อนกัน
ให้มันตันฮูคออย่าสุกลืนได้
นวยไข่กะให้เหม็นคือแฮ้งตาย
ให้ฉิบหาย อย่าให้เขาได้พ้อกับความฮัก
เลิกกันแล้วขอให้แคล้วผ่านไป
ความเสียใจให้ถิ่มเอาไว อยู่นี่เด้อคำ
มาให้แม่เพิ่นผูกแขนแล้วเอิ้นนำ
จ้ำเอาขวัญให้มาโฮม
คำข้าวที่เขาป้อนกัน
ให้มันตันฮูคออย่าสุกลืนได้
นวยไข่กะให้เหม็นคือแฮ้งตาย
ให้ฉิบหาย อย่าให้เขาได้พ้อกับความฮัก
เลิกกันแล้วขอให้แคล้วผ่านไป
อโหสิกรรมให้ในสิ่งที่เฮ็ด เด้อหล่าคำแพง
สิ่งบ่ดีที่อ้ายเคยสาปแซ่ง
อยู่ในใจอ้ายนิล่ะ
ให้เจ้ามั่นเสมอหมั้นฮักเดียว
คือจังปั้นข้าวเหนียวกอดเกียว
ฮักแพงเด้อน้อง
บุญบ่สมพอสิให้อ้ายได้หมายปอง
ให้เจ้าทั้งสอง เป็นคู่ครองดั่งใจหมายมั่น