คิดถึงผัดลูกตอที่เธอทำให้ คิดถึงไข่เจียวไหม้ที่เคยได้กิน
อยู่ตรงนี้มันมีแต่แกงถุง มันก็ยังไม่ค่อยชิน
คิดถึงกับข้าวบ้านเรา
ในเมืองใหญ่ ที่ไกลบ้าน ยิ่งเหงาอ้างว้างเมื่อไม่มีเธอ
ในใจก็ยังเป็นห่วงเสมอ เมื่อต้องจากคนรักมาอยู่ตั้งไกล
พันพรือมั้ง คนปร้านู้ ขวยใจจังหูเหวอคนปร้านี้
หวังเหวิดอีเป็นอีตายที่ต้องมาไกลพันนี้ ดูแลตัวเองดีดีนะรู้หม้าย
พันพรือมั้ง คนปร้านู้ อยู่ตรงนั้นคิดถึงกันหม้าย
เหงาจ้านแหล่ะคนปร้านี้ก็มันคิดถึงอีตาย นับรอวันที่จะได้หลบไปกอดเธอ
อยู่กันห่างพันนี้มันห่วงไม่หาย ตอนที่เธอเป็นไข้ใครจะดูแล
ตอนดึกดึกให้เธอห่มผ้าไว้ รู้ใช่ไหมว่าฉันแคร์
ดูแลตัวเองให้ดี
ไม่รู้ต่อใดอีใดอีได้ หลบไปกอดเธอ