เคยทิ้ง ไว้ลำพัง
ความฝันเอย เจ้าเคยหยุด อยู่ตรงทางเก่า
หวล มองดูเงา
ฉากที่เรายังเว้าวอน และมองตามกลิ่นดอกไม้
เก็บความฝัน ไว้ในตลับไม้
ทิ้งก้านใบ ที่เจ้าสวมกอด
วอนสวดมนต์อ้อนวอนให้ เติบโตเป็นดอกผล
เปรียบตัวฉันและเส้นทางที่ซื่อตรง
เป็นดินฝน บ่มวิญญาณให้สุทธิ์
เพื่อฝัน เพื่อดอกไม้งาม
ในวันที่เรา ได้รู้ซึ่งความเป็นจริง
ว่าสิ่งที่ฝันนั้นเริ่มอย๋ไกลออกไป
เก็บดอกไม้ที่เจ้าเคยกอด
เก็บความฝันที่เจ้าเคยบอก
เก็บความรักเมื่อครา ที่เจ้ายังมีพลัง
จงเก็บไว้
มีความหวังในความงดงาม
