นึกถึงครั้งที่น้องไม่ทันได้เต็มสาวที
น้องจะรู้บ้างหม้ายว่าพี่นี้หยบแลคนดี
อยู่ตรงนี้มานานแสนนาน
นึกถึงครั้งที่เราโดดพานเล่นน้ำในคลอง
น้องส่งสายตาอันเย้ายวนยี ทำให้ใจพี่นี้
มันจดมันจำไม่เคยเลือน
รอยยิ้มหวานๆ ของน้องพี่บ่าวยังจำได้ดี
คำพูดหวานๆ ดั่งน้ำตาลมดกะยังขึ้นไม่เหม็ดที
แต่วันนี้ไซร้คนดี ถึงมาตีจาก ว่าออ ออ ออ
แม่โนราห์สายรำ เจ้าลืมระบำใต้โคนต้นยาง
แล้วหรือน้องนางเห็นห่างหาย
ทิ้งพรานบุญที่เคยจ้องคล้องเจ้า
วันนี้ให้มันทนเหงาเดียวดาย
หายใจเข้าก็อยากให้เจ้านั้นหลบมา
รำโนราห์ทำสอดสร้อยมาลา
ยังคอยท่าน้อง ว่า ออ ออ
หลบมาให้พี่ได้ชิดชมเชยน้องสักทีได้หม้าย
รอยยิ้มหวานๆ ของน้องพี่บ่าวยังจำได้ดี
คำพูดหวานๆ ดั่งน้ำตาลมดกะยังขึ้นไม่เหม็ดที
แต่วันนี้ไซร้คนดี ถึงมาตีจาก
แม่โนราห์สายรำ เจ้าลืมระบำใต้โคนต้นยาง
แล้วหรือน้องนางเห็นห่างหาย
ทิ้งพรานบุญที่เคยจ้องคล้องเจ้าวันนี้
ให้มันทนเหงาเดียวดาย
หายใจเข้าก็อยากให้เจ้านั้นหลบมา
รำโนราห์ทำสอดสร้อยมาลา
ยังคอยท่าน้อง ว่า ออ ออ
แม่โนราห์สายรำ เจ้าลืมระบำใต้โคนต้นยาง
แล้วหรือน้องนางเห็นห่างหาย
ทิ้งพรานบุญที่เคยจ้องคล้องเจ้า
วันนี้ให้มันทนเหงาเดียวดาย
หายใจเข้าก็อยากให้เจ้านั้นหลบมา
รำโนราห์ทำสอดสร้อยมาลา
ยังคอยท่าน้อง ว่า ออ ออ
หลบมาให้พี่ได้ชิดชมเชยน้องสักทีได้หม้าย
พี่พรานบุญนังท่าคอยน้อง ให้หลบมารำมโนราห์