บ่ฮู้ ว่าหย่างมาไกลส่ำได๋
หลงทางตอนไหน หัวใจช่วยบอกที
บ่ฮู้ ทำไมถึงเป็นแบบนี้
บอกอ้ายแหน่ตี้ ว่าเป็นย้อนหยัง
จับมือกันหย่างมาตั้งแต่ต้น
สับสนในสถานะที่มี
บอกเลยตอนนี้ ว่าอ้ายควรอยู่หม่องได๋
บอกโลดเด้อบ่ต้องเกรงใจ สิบอกตอนได๋กะเจ็บคือกัน
อยู่กันไปวันๆ แบบบ่มีจุดหมาย
บอกอ้ายเลยว่าเจ้ามีใหม่ ภาษากายเจ้าฟ้องออกมา
ถึงสิบ่เห็นกับตา แต่ใจอ้ายมันฮู้สึก
อ้ายยอมเจ็บเร็วดีกว่าปวดนาน
ยอมทรมานครั้งเดียวก็พอ
บ่งออกไปหนามใจนี้หนอ
คงบ่พอตาย
จับมือกันหย่างมาตั้งแต่ต้น
สับสนในสถานะที่มี
บอกเลยตอนนี้
ว่าอ้ายควรอยู่หม่องได๋
บอกโลดเด้อบ่ต้องเกรงใจ สิบอกตอนได๋กะเจ็บคือกัน
อยู่กันไปวันๆ แบบบ่มีจุดหมาย
บอกอ้ายเลยว่าเจ้ามีใหม่ ภาษากายเจ้าฟ้องออกมา
ถึงสิบ่เห็นกับตา แต่ใจอ้ายมันฮู้สึก
อ้ายยอมเจ็บเร็วดีกว่าปวดนาน
ยอมทรมานครั้งเดียวก็พอ
บ่งออกไปหนามใจนี้หนอ
บอกโลดเด้อบ่ต้องเกรงใจ สิบอกตอนได๋กะเจ็บคือกัน
อยู่กันไปวันๆ แบบบ่มีจุดหมาย
บอกอ้ายเลยว่าเจ้ามีใหม่ ภาษากายเจ้าฟ้องออกมา
ถึงสิบ่เห็นกับตา แต่ใจอ้ายมันฮู้สึก
อ้ายยอมเจ็บเร็วดีกว่าปวดนาน
ยอมทรมานครั้งเดียวก็พอ
บ่งออกไปหนามใจนี้หนอ
คงบ่พอตาย
