สุริโยกำลังสิลับลิ่วลงหนอขอบฟ้า
บ่งบอกว่ามื้อนี้นั้นเป็นเวลาใกล้สิค่ำ
ดวงตะเว็นคล้อยต่ำ ฮำคะนึงแต่นำน้อง
(*) เจ้าถิ่มสัญญาอยู่เถียงนาหม่องเก่าเฮาเว้ากัน
ลืมโพนบักทัน ลืมป่นปลาเข็ง ลืมตำบักหุ่งใส่ปูดอง
ปลิวไปลอยอ่องล่อง บ่โค้งต่าวคืน
(**) เจ้าผู้ไลลืมถิ่นฐานหนอบ้านช่อง
ปลิวไปลอยอ่องล่อง คือจั่งว่าวหนอสายขาด
พอได้ซิมซี้นซาบู เจ้าคือสิหลงหนอรสซาด
เปิดอาดหลาด ลืมคราดลืมไถ
ใจประสงค์เจ้าคิดหวังหนอตั้งต่อ
โอโฮะโอละหนอ มามอดหาย
เหลือแค่ฮอยขี้ถ่านข้างเถียง ที่เจ้านั้นเขียนว่าฮักอ้าย
พร้อมกับรูปหัวใจ ถิ่มให้อ้ายไว้เบิ่งต่างหน้า
(โอ โฮะ โอ โฮะ โอ่ โฮะ โอ)
SOLO
(*/**/**)
เหลือแต่ฮอยวาดรูปหัวใจ
เจ้าถิ่มให้อ้ายไว้เบิ่งต่างหน้า