กูจะสู้เพื่อคนที่บ้านและคนอยู่ข้างหลัง
กูจะสู้ให้คนได้ดูได้มองกูสร้างฝัน
กูจะทนเพื่อคนที่รักและก็จริงใจ
ขอบคุณมากครอบครัวที่ไม่ทิ้งกูไป
ตอนที่กูจะเป็นจะตายไม่มีใครช่วย
ตอนที่เงินไม่มีซักบาทไม่เหลือใครด้วย
ช่างแม่งกูไม่ต้องการจะให้ใครช่วย
เพราะชีวิตกูเลือกเองแม้มันจะไม่สวย
กูจะลบทุกคำพูดที่เคยว่ากล่าว
กูจะทำให้ชื่อกูดังอยู่บนหน้าข่าว
กูจะทำให้ชื่อกูเด่นมีแต่เรื่องดีๆ
และเคยโดนความสำเร็จเอาตบหน้าป่าว
เพลงนี้เขียนให้คนที่รักทุกคนกูจำไว้
ขอบคุณทุกคนที่อยู่ตอนไม่มีตังค์ใช้
ศิลปินที่มีแต่ชื่ออาจจะมองไม่ดี
ไทม์แมชชีนที่ร้อยกว่าล้านกูถามเคยฟังไหม
ตอนสุดท้ายในขีวิตกูก็มีแค่พ่อกับแม่
คนอย่างกูแม่งเกิดมาจนไม่มีมาตั้งแต่แรก
กูไม่สนแม้โชคชะตาจะเข้ามาแทรก
มาเข้ามาไอ้สัสกับอุปสรรคที่มันกูแย่
แล้วไงมึงจะหนักก็แล้วไง
กูไม่สนกูจะฟันแล้วจะฝ่าไปถึงกฎหมาย
แล้วใครที่กำหนดจากทางเดิน
กูสักให้กูได้คิด คิดเอง
**ก่อนที่ตัวกูจะตาย
พ่อแม่ของกูต้องสบาย
ไม่เคยจะคิดเรื่องนินทาและจะอาย
ขอแค่ได้เห็นคนที่บ้านนั่นมีรอยยิ้ม
แค่นี้กูก็ดีใจ
ใครจะบ่นท้อก็ช่างแม่งไป
เรื่องที่เข้าปล่อยมันไว้
ใส่ใจคนแค่รอบตัว
กูไม่สนคำใน สนแต่ครอบครัว
(**)
ในวันที่มืดดำการกระทำกูมันมืดมัว
ตอนที่กายและใจไปสัมผัสกับในสิ่งใหม่
สิ่งดีๆสิ่งเม้าท์ที่มันสิงเรา
เราเคยผ่านทั้งหมดกิ่งน้อยหรือว่ากิ่งใหญ่
ตอนที่ใจมันไม่สนุกก็ต้องมีถอยกันบ้าง
ตอนที่ช่วงชีวิตมันอดก็ต้องหิวกันหน่อย
แต่ก็ผ่านมาจนได้แม้อาจเป๋ไปนิด
นึกยังคิดถึงแม่กับอาหารอร่อย
เคยกินข้าวแทนน้ำตาเพราะไม่มีแบบคนอื่น
เขากันที่เห็นกันคนที่บ้านเขาล้อมวง
ดูเขามีความสุขและความอบอุ่น
ทุกคนนั่นยิ้มแย้มแจ่มใสแต่ว่าไอ้สัสกูล้อมชน
ไม่มีน้ำตาจะออกตอนเด็กขี่จักรยาน
ถ้าหากกูล้มหัวเข่าถลอก
ไม่มีทั้งพ่อและแม่ไม่มีคนเข้ามาปลอบ
ล้มก็ลุกเองยืนเองลูกผู้ชายอกสามศอก
เกิดเป็นแร็ปเป็นคนเรียกในโชคชะตา
ถ้าหากว่าเอาแต่เฝ้าล้อเมื่อไรวะโชคจะมา
ใช้ชีวิตให้เหมือนเป็นวันสุดท้าย
ใช้ให้มันคุ้มไม่ใช่ว่าเอาแต่อยู่ในโลกกะลา
เกิดมาได้เรียนรู้ได้เข้าใจ
ว่าจะมีแค่บางอย่างที่ไม่เข้าใจ
บางอย่างไม่ควรจะยุ่งหรือว่าเข้าไป
หรือว่าบางสิ่งที่ต้องเสียมัน
(**,**,**)
ก่อนที่ตัวกูจะตาย
พ่อแม่ของกูต้องสบาย
ไม่เคยจะคิดเรื่องนินทาและจะอาย
ขอแค่ได้เห็นคนที่บ้านนั่นมีรอยยิ้ม
แค่นี้กูก็ดีใจ
ใครจะบ่นท้อก็ช่างแม่งไป
เรื่องที่เข้าปล่อยมันไว้
ใส่ใจคนแค่รอบตัว