ถึงเป็นคน ยากดีมีจน เราล้วนมีชีวิตเดียว
หากไม่ท้อไม่ถอย ไม่คอยโชคชะตา มันจะไกลแค่ไหนกันนักเชียว
รู้จักทำ รู้จักคิด เช้าจดค่ำยังยืนหยัด
เมื่อได้ทำได้สู้ สุดความสามารถ โอกาสย่อมไม่ใช่แพ้ลูกเดียว
ตะวันสีทอง ท้องฟ้าสีคราม มีคำถามจะสู้ไหม
คิดแต่ท้อแต่ถอย คอยแต่โชคชะตา ค่าของคนแท้จริงอยู่ที่ไหน
คนมาเกิด ประเสริฐที่สุด เกิดเป็นมนุษย์ช่างงดงาม
แต่คุณค่าของคน ยังรอการพิสูจน์ แล้วคุณล่ะอยากเป็นคนแบบไหน
ดุจดังนกที่โผบิน ออกหากินหล่อเลี้ยงกาย
ค่าของคนที่แท้จริง เรารู้ว่ามันอยู่ที่ไหน
ตนคือที่พึ่งแห่งตน ตนเองเท่านั้นที่พึ่งได้
ตั้งใจทำมันให้เต็มที่ ภูมิใจในหน้าที่ที่ตนมี
ค่าของคนอยู่ตรงนี้ ต้องมีประโยชน์ต่อสังคม
ดุจดั่งนดุจดังนกที่โผบิน ออกหากินหล่อเลี้ยงกาย
ค่าของคนที่แท้จริง เรารู้ว่ามันอยู่ที่ไหน
ตนคือที่พึ่งแห่งตน ตนเองเท่านั้นที่พึ่งได้
ตั้งใจทำมันให้เต็มที่ ภูมิใจในหน้าที่ที่ตนมี
ค่าของคนอยู่ตรงนี้ ต้องมีประโยชน์ต่อสังคม
คุณมีประโยชน์ต่อสังคม คุณคือประโยชน์แห่งสังคม
