สายลมผ่านพัดพาเรื่องเก่า
ฮักสองเฮาความเก่า
ความหลังเหลียวเบิ่งทางที่เคยหย่างเคียงกัน
ตอนนี้มันกลายเป็นเพียงขี้เถ้า
ความฮักที่มีมื้อนี้พอปานวิมานหม้างล้ม
ใจมันขื่นมันขมเหงาทุกข์ระทมบ่เป็นท่า
น้ำตาไหลผ่าอาบใจบ่เซา
ยังคิดฮอดมื้อเก่าเก่าวันที่สองเฮาเคยผูกพัน
แม้สิผ่านคืนวันเฮาสิฮักกันบ่เปลี่ยนแปลงเปลี่ยนใจไปจากกัน
ถึงแม้เฮาจากกันแต่ใจกะยังฮักอยู่
อยากให้ฮู้ว่าเบิ่ดหัวใจคิดฮอดเจ้าหลายคือเก่า
ยังจดจำคำสัญญาทุกถ้อยวาจาเคยเว้าวอน
กลิ่นกายหอมฮอยยิ้มของเจ้ามันยังตรึงในหัวใจ
ให้เจ้าฮู้ ไว้เด้อแม่นสิพบเจอ ผู้ได๋
เบิ่ดทั้งใจยกให้คำแพงหล่าเอย ฮักเด้อ
ถึงแม้เฮาจากกันแต่ใจกะยังฮักอยู่
อยากให้ฮู้ว่าเบิ่ดหัวใจคิดฮอดเจ้าหลายคือเก่า
ยังจดจำคำสัญญาทุกถ้อยวาจาเคยเว้าวอน
กลิ่นกายหอมฮอยยิ้มของเจ้ามันยังตรึงในหัวใจ
ให้เจ้าฮู้ ไว้เด้อแม่นสิพบเจอ ผู้ได๋
เบิ่ดทั้งใจยกให้คำแพงหล่าเอย ฮักเด้อ ฮักเด้อ
ถึงแม้เฮาจากกันแต่ใจกะยังฮักอยู่
อยากให้ฮู้ว่าเบิ่ดหัวใจคิดฮอดเจ้าหลายคือเก่า
ยังจดจำคำสัญญาทุกถ้อยวาจาเคยเว้าวอน
กลิ่นกายหอมฮอยยิ้มของเจ้ามันยังตรึงในหัวใจ
