ท่ามกลาง ห้วงความฝัน
ในสายลม ที่มืดดำ
ฉันหลับตา ไปกับใจ ที่อ่อนล้า
แม้จะทำทุกทาง ให้หลุดพ้นจากห้วงเวลา
ทุกอย่างยังดูวกวน ทุกอย่างยังดูสับสน
ท่ามกลาง ความเหน็บหนาว
ในสายลม ที่มืดดำ
ฉันเริ่มอ่อนแรง ไปกับกาย ที่เหนื่อยล้า
เหมือนทุกความรู้สึก ได้หล่นหายในห้วงเวลา
ทุกอย่างยังดูวกวน ทุกอย่างยังดูสับสน
ในความมืดมิดที่มี ฉันตามทางต่อไป
และ ไม่รู้ว่าทุกสิ่งจะจบลงที่ใด
ในความมืดมิดที่มี ฉันตามทางต่อไป
แม้รู้ว่าแสงสว่างนั้นยังอีกไกล
