มันไม่เหมือนเดิมตั้งแต่เธอหายไป
โลกยังคงหมุนต่อไม่สลายไป
ฉันทำทุกอย่างเพื่อเยียวยาหัวใจ
แบกเอารอยยิ้มฝืนมันเอาไว้
แต่ทำยังไงหัวใจยังเจ็บ
รอยแผลไม่เคยหายไป
เป็นอย่างเดิมแม้นานแค่ไหน
(ต้องทรมานอีกนานแค่ไหน)
ฉันทำได้เพียงปิดบังมันเอาไว้
ซ่อนไม่ให้นำ้ตามันเอ่อและล้น
กลั้นเอาไว้ อย่ามีน้ำตา
จะขังมันเอาไว้ ความเป็นจริง
แม้มันจะเจ็บจนทนแทบไม่ไหว
รอแค่วันที่ฉันจะก้าวผ่าน
แล้วก็เหมือนเดิมไม่มีใครเข้าใจ
คำปลอบโยนยิ่งทำให้อ่อนไหว
ความเจ็บช้ำมันยังตอกย้ำทุกวัน
ให้ทนและก้าวเดินไป
ไม่มีวันที่เธอจะกลับมา
