จำได้หม้าย …
ระยะทางทำให้เราต้องห่างไกลหลายลูกเขาบดบังตา
งานเดือน 10 ก็ไม่เห็นมา ไม่รู้ว่าเธอไม่ว่างหรือลืมกัน
สัญญากับน้องได้หม้าย ว่าจะไม่ลืมสาวใต้คนนี้
สัญญากับน้องอีกที ว่าจะไม่มีใคร เข้ามาแทน
เป็นพันพรือมั้งหลาวคนปราณู
คิดถึงจังฮู้จากคนปราณี
ยังรักกันเหมือนเดิมใช่ไหมคนดี
ช่วยแหลงอีกทีให้หายคล้องใจ
คนมันหวังเวิด เกิดพี่มีใคร
น้องอยู่เมืองใต้ไม่ทีทำพรือ
อย่าไปหลงกรุงเหมือนคนเค้ารือ
ที่เคยจับมือสัญญากันไว้…จำได้หม้ายพี่
สัญญากับน้องได้ไหมว่าจะไม่ลืมสาวใต้คนนี้
สัญญากับน้องอีกทีว่าจะไม่มีใครเข้ามาแทน
เป็นพันพรือมั้งหลาวคนปราณู
คิดถึงจังฮู้จากคนปราณี
ยังรักกันเหมือนเดิมใช่ไหมคนดี
ช่วยแหลงอีกทีให้หายคล้องใจ
คนมันหวังเวิด เกิดพี่มีใคร
น้องอยู่เมืองใต้ไม่ทีทำพรือ
อย่าไปหลงกรุงเหมือนคนเค้ารือ
ที่เคยจับมือสัญญากันไว้… สัญญากันไว้
เป็นพันพรือมั้งหลาวคนปราณู คิดถึงจังฮู้จากคนปราณี
ยังรักกันเหมือนเดิมใช่ไหมคนดีช่วยแหลงอีกทีให้หายคล้องใจ
คนมันหวังเวิด เกิดพี่มีใคร
น้องอยู่เมืองใต้ไม่ทีทำพรือ
อย่าไปหลงกรุงเหมือนคนเค้ารือ
ที่เคยจับมือสัญญากันไว้จำได้หม้ายพี่
ที่เคยจับมือสัญญา กันไหว ว่าจะไม่เปลี่ยนไป