เพราะรักถึงยังรอ ถึงขอให้เธอเอ่ย ทั้งๆที่ไม่เคยง้อใคร
ฉันขอแค่คำหนึ่ง ไม่ซึ้งไม่เป็นไร มันมากไปใช่ไหม คำที่ขอ
ฉันไม่หยุดรักเธอ เพราะฉันทำไม่เป็น คิดถึงเธอเช้าเย็น ไม่รู้ว่ามันเป็นอะไร
ผ่านมานานจนป่านนี้ เธอไม่เคยพูดสักตำ พูดไปเหมือนใจดำ ไม่นึกถึงคนที่รอ
คนที่รักได้แต่รอ แต่ว่าเธอก็ไม่เคย ไม่เคยเข้าใจ เมื่อไหร่เธอจะซึ่งถึงใจคนรอ
ฉันรู้ว่ามีใจ ก็คิดคล้ายๆกัน ก็หวังว่าสักวันเผยใจ
รับรู้ถึงคลื่นลม ทั้งๆที่เห็นฝั่ง ทั้งๆที่มีหวังยังหวั่นไหว