คนโบราณเขาว่าไว้ ชายใดไปเมืองจีน
ไปทะเล ไปชวา ไปพังงาฟ้าแดง
ให้หญิงคอยถ้าเกินสามปี หากนารีคิดคบคนใหม่
ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร ถือว่าไม่มีความผิด
พี่จากน้องไปสามวัน พอกลับหลังหันน้องนั้นเปลี่ยนไป
เสื้อผ้าพี่ที่เคยใส่ หายไปไหนไม่โหย่ที่เดิม
รองเท้าตั้งอยู่หน้าบ้าน เธอคงรำคาญเห็นเป็นส่วนเกิน
พี่ชวนแหลงน้องทำเมิน ความเพลิดเพลินของเราหายไป
พี่ว่าหยับไหรโฉ้ หยับไหรโฉ้ แลท่าน้องมีคนใหม่
หากไม่รักก็บอกกัน ไม่ต้องทำมาเป็นเห็นใจ
หากจะไปก็ไป อย่ารั้งให้เสียเวลา ไม่ต้องเสียเวลา
ก็ตอนนี้ฉันรู้ดีว่าไม่ได้อยู่ในสายตา ไม่ต่างอะไรกับหมาข้างถนน
รู้มาตั้งนานว่าน้องนั้นหยับไหรโฉ้ โร้พี่โร้ว่าน้องนั้นหยับไหรโฉ้
