ชีวิตฉันเหมือนในนิทานที่อ่านแล้วมันก็อิน เป็นเรื่องของเด็กผู้หญิงคนนึง เธอถูกทิ้งให้อยู่ในป่าต้องรอดให้ได้ลำพัง
ในขณะที่หิวจนเธอเริ่มหมดกำลัง ได้ผลไม้จากคนนั้นจากคนที่เขาใจดีให้มา
ทำไมใจมันสั่นเหมือนมันจะวาย ทำไมใจมันเจ็บไม่หาย เพิ่งรู้สึกตัววันนี้ว่าโดนมนต์ร้าย
ใจฉันมันที่เจ็บ รอให้มีเจ้าชายได้มาช่วยชีวิตที่ติดอยู่ในนิทรา ตั้งแต่โดนแม่มดซ่อนพิษซ่อนยา ได้แต่ภาวนาให้ฉันได้พบรักใหม่ ถ้าไม่โง่ให้หลอก ให้แม่มดมาลวง คงไม่เจอกับพิษที่ไว้ชีวิตให้ทรมาน คงไม่ต้องลำบากให้เจ้าชายขี่ม้าให้ช่วยมาแก้มนต์
อยู่ในโลกที่สังกะตาย วันๆก็ได้แต่ร้องก็ร้องซะจนไม่มีน้ำตา ว่ากันว่าจะล้างมนต์ตราต้องพบคนที่จริงใจ
กติกานี้ของแม่มดมันยากเกินไป จมอยู่อย่างนี้จะมีใคร จะมีใครเขาจะมารักกัน
วอนกระจกวิเศษช่วยบอกข้าเถิด ถ้ามีใครในปฐพี ให้เขาช่วยพาข้าหนีจากคำสาปร้ายที
ยังคงรอคอยที่จะได้เจอกับเจ้าชาย ก่อนที่ใจมันจะตาย ช่วยจูบให้ตื่นจากฝันที่มันสลาย
ใจฉันมันที่เจ็บ รอให้มีเจ้าชายได้มาช่วยชีวิตที่ติดอยู่ในนิทรา ตั้งแต่โดนแม่มดซ่อนพิษซ่อนยา ได้แต่ภาวนาในโลกที่มัน มืดมิด ถ้าแม่มดไม่หลอก ถ้าแม่มดไม่ลวง คงไม่เจอกับพิษที่ไว้ชีวิตให้ทรมาน คงไม่ต้องลำบากให้เจ้าชายขี่ม้าให้ช่วยมาแก้มนต์