เนิ่นนานที่เราไม่ได้เจอได้สบตา
เวลาค่อยค่อยลบภาพเธอออกไป
ร่องรอยความทรงจำแม้มันจะหาย
แต่เรื่องราวที่ดี ฉันยังเก็บไว้
จนคืนหนึ่งที่เสียงโทรศัพท์ดัง
ปรากฏเป็นคำถามมากมายจากเธอ
ตั้งแต่ไม่ได้เจอฉันเป็นอย่างไร
ยังคิดถึงกันไหม
*
มันทำให้ฉันย้อนกลับไปที่เดิม
ทำให้สงสัยว่าเธอต้องการอะไร
**
หากว่าข้อความที่ส่งมา
มันคือความจริงจากใจของเธอ
ว่ายังคิดถึงกันว่าเธอยังรอฉัน
ก็ดีใจนะแต่ว่ามันช้าไป
***
สิ่งที่เธอทำ ที่ผ่านมา
ที่ฉันต้องเสียน้ำตาไม่รู้เท่าไหร่
ฉันว่าเธอต้องหยุด ฉันต้องการเริ่มใหม่
ไม่ว่าเธอจะพูดอะไร ฉันว่ามันสายไป
กว่าที่ฉันจะหนีได้ไกลอย่างนี้
เธอรู้มั้ยฉันใช้เวลาเท่าไร
ได้โปรดอย่าทำลายด้วยคำว่าเธอเสียใจ
(*,**,***)
อยากกลับไปคืนดีกับเธอเท่าไร
ดีใจมากแค่ไหนที่เธอทักมา
อยากบอกเธอให้รู้ว่า
ใจจริงก็คิดถึงเหมือนกัน แต่ฉันว่ามันสายไป
(***)