ผุไคเอ๋ยอ้ายกะเคยพ้อแม่ญิงมาหลาย
กะล่วงไปบ่ได้ฮู้สึกว่าสิซาอีหยัง
บาดพ้อเจ้ามาซางต่างคือจังตกพะวัง
ทั้งเรือนร่างซางงามแท้ละน้อ
เพ็งพินิจพิจารณา
แนมเบิ่งตาสองตากะยังบ่พอ
ปากอันเดียวที่สิเอ่ยเยินยอ
บ่อาจทอต่อความงามเจ้า
สิสรรหาคำดั๋ยมาพรรณา
หรือผญาที่สิมาจาเจ้า
ได้สิบปากหูตาอีกซาว
ทอทศกัณฐ์พุ้นหล่ะเจ้าสิพอ
มีสิบปากสิเอ่ยแต่คำฮักเจ้า
ซาวตาอ้ายสิบ่เซาแนม
สิบดังสิเอาใว้ดมแก้ม
ให้ลืมขึ้นลืมแรมเป็นหลัง
เสียงจาเว้าเจ้าแฮงหวานม่วนๆ
เอาซาวหูซ้วนเสียงมาฟัง
ซาวมืออ้ายสิกั้งปกบัง
สิบ่ให้หยังมาซูนคีงเจ้า
