โอ้ใจทำไมไม่จำ เจ็บซ้ำๆก็ยังจะลืม
ที่ช้ำมันกี่คืน แล้วทำไมฝืน ยืนหยัดปักใจรัก
ก็ใจนะ ดวงนิดเดียว ไม่พอใช้ไว้รองน้ำตา
เมื่อหัวใจอ่อนล้า ยิ่งช้ายิ่งอ่อนแรง ลาน้ำตาลืมรักสักที
เจ็บหนักไปพักก่อน อำลา ลารัก มัวหม่น
ต้องพอแล้ว เกินทน บนหนึ่งหัวใจ
ถ้าดวงใจไม่รู้เจ็บ จะเก็บให้ซ้ำทำไป
แต่รักนี่มันร้าย ต้องหนีให้ห่างไกล
จึงต้องลา ลารักทันที
เจ็บไปเจ็บมาเสียชิน เกือบจะทิ้งทั้งใจให้เขา
สุดท้ายก็อกเรา ที่เขามาเหยียบซ้ำ จำนะจำจะช้ำทำไม
เจ็บหนักต้องพักก่อน อำลา ลารัก มัวหม่น
ต้องพอแล้ว เกินทนบนหนึ่งหัวใจ
ก็ดวงใจมันรู้เจ็บ จะเก็บให้พ้นคนใด
ก็รักมันใจร้าย ต้องหนีให้ห่างไกล
จึงต้องลา ลารักทันที
ให้เจ็บมันย้ำ ซ้ำให้จำ ให้มันฝังใจ
จดมันเอาไว้ รักทำร้ายให้จมน้ำตา
ติดดอยคอยรักเนิ่นนาน เศษใจยังขอทำทาน
นี่เอาแผลใจเท่าไร ไปแลกรักมา
ชีวิตสั้นมันเดี๋ยวเดียว อย่าได้ใช้ไว้รอน้ำตา
ถ้าช้ำต้องบอกลา ที่ทุกข์ต้องจากมา
ลานะลา ลาแล้วคนดี
เจ็บหนักไปพักก่อน อำลา ลารัก มัวหม่น
ไม่เอาแล้ว เกินทนบนหนึ่งหัวใจ
ดวงใจจะขอเก็บ ปล่อยเจ็บให้พ้นมือไป
เมื่อรักมันใจร้าย จะหนีให้ห่างไกล
จึงต้องลา ลารักสักที