(A1) ชื่อเสียงเรียงนามฮ้องว่าจั่งได๋ มาแต่ก้ำได๋อยู่ไสน้อลำเนา
เป็นคนธรรมดาหรือว่าเป็นท้าว ทรงคือเป็นก้าวเสียงกล่าวเว้าตาออนซอน
(A2) ยามหยับหย่างย่ายงามหลายปานฟ้อน ยามยิ้มอ่อนอ่อนใจพอฮ่อนค่อนลง
คือได้กายมาก่ำฝ่ายดง หรือแค่ประสงค์เที่ยวท่งย้อนหน่ายวัง
(B) ข้าน้อย...ขอขมา... บ่เจตนาล่วงเกิน ให้เหยิ่นทางสิไป
ย้อนบ่....เคยพ้อคนไค....ผู้มีฮูปกาย งามพอเพียงนี่
(Hook) อยากแปงเป็นลมไปต้อง อยากกายเป็นตองให้ฮองนั่ง
อยากเกิดเป็นไม้ใหญ่บัง กั้งฮ่มให้พี่ชาย
อยากสลายกลายเป็นน้ำเย็น ให้ส่วยหน้าอาบกาย
แต่ส่ำแนมยังส่วงใจ ผู้จบหลายปานอินแต่ง