แม้จะไกลซักเท่าไหร่ หนึ่งเสียงที่ยังดังข้างใน
อยู่ภายในใจ ตลอดเนาทีที่ผ่านมา คือเธอคนเดียวทั้งใจ
ภาพความจำไม่เคยหาย ยังเก็บไว้ในใจอยู่เสมอ
แต่ว่าร่างกายที่ยังไหว กับการไม่มีเธอ
แต่ที่ไม่ไหว คือน้ำตา
** พอเถอะพอได้แล้วอย่างร้อง
พอเถอะพอได้แล้ว ขอร้องช่วยฉันหน่อย
หยุดเถอะพอได้แล้วไม่ไหว
ช่วยฉันที ช่วยหยุดน้ำตาให้ฉันคนนี้
รักไปแล้วหมดทั้งใจ จะให้ลบมันไปคงไม่ง่าย
ยังเก็บมันไว้ ไม่อยากจะลืมที่ผ่านมา
เพราะเธอสวยงามกว่าสิ่งใด
(*,**)
ปลอบใจ ต้องทนให้ไหวก่อน แม้จะทรมานแค่ไหน
อยากจะลืมแต่ว่าก็ฝืนลืมไม่ได้ แค่ยอมรับมัน ให้ไหว
(**,**)