ยืนบ่ไหว ใจมันสั่น
แค่ได้เห็นรูปเฮา ความทรงจำ
ของน้องกะมาเยือน
ว่าเจ้าบ่เคยเลือนลาง
ร้อยเหตุการณ์ ของสองเฮา
ยังคอยย้ำเตือน เตือนหัวใจ
ว่าอ้ายยังอยู่หม่องนี้
ถึงความจริงเฮาสิจากกัน
แต่ความทรงจำยังบ่เคยไปไส
ยังคิดฮอด กอดรูปสุดท้าย
ของเฮาเอาไว้อยู่
ขั้นน้องฮู้ว่าเจ้าสิบ่ได้อยู่นำกัน
น้องสิบอกฮักเอ้าย กอดอ้ายทุกวัน บ่ให้ไปไส
มันคงบ่มีอีกแล้ว ภาพฮักสองเฮา
เหลือแค่ภาพเก่าๆ ที่เจ้าถิ่มไว้
ฮู้สึกโตในวันที่สาย นอนกอดรูปใบสุดท้าย
ในวันที่อ้ายบ่อยู่
ตอนนี้ อ้ายสิเป็นจั่งใด๋
ตอนนี้ อ้ายสิไปอยู่ไส
ฮู้บ่ว่า น้องแทบสิขาดใจ
มันลืมบ่ได้ มันลบบ่ได้
ย้อนว่าใจมันฮักแฮง
ถึงความจริงเฮาสิจากกัน
แต่ความทรงจำยังบ่เคยไปไส
ยังคิดฮอด กอดรูปสุดท้าย
ของเฮาเอาไว้อยู่
ขั้นน้องฮู้ว่าเจ้าสิบ่ได้อยู่นำกัน
น้องสิบอกฮักเอ้าย กอดอ้ายทุกวัน บ่ให้ไปไส
มันคงบ่มีอีกแล้ว ภาพฮักสองเฮา
เหลือแค่ภาพเก่าๆ ที่เจ้าถิ่มไว้
ฮู้สึกโตในวันที่สาย นอนกอดรูปใบสุดท้าย
ในวันที่อ้ายบ่อยู่
ฮู้สึกโตในวันที่สาย นอนกอดรูปใบสุดท้าย
ในวันที่อ้ายบ่อยู่
